Bhagavad Gita 1.47

संजय उवाच |
एवमुक्त्वार्जुन: सङ्खये रथोपस्थ उपविशत् |
विसृज्य सशरं चापं शोकसंविग्नमानस:

Translation

સંજય બોલ્યા: આ પ્રમાણે કહીને અર્જુને પોતાના બાણ અને ધનુષ્ય બાજુ પર મૂકી દીધાં અને રથના આસન પર ફસડાઈ પડયો, તેનું મન વ્યથા અને શોકથી સંતપ્ત થઇ ગયું.